Lollipop

       
       
       Escóitanse alaridos de cristal como verdades menstruais
       Síndromes que medran, e fan húmidos os ríos, e secan coa lingua tódolos desertos
       Porque este folio era un burato negro como o trozo de tela no que non sangrarei
Quero enchelo de lóstregos sen fluxo que fan eléctricos os seus xeonllos...
Dime por que introduciches un anaco de carne de plástico picante na miña boca
Dime por que ese ollar é un tubo recheo de látex
Dime por que pronuncias /ˈsɒsɪdʒ/
Dime por que levas unha piruleta nos beizos e a chamas lollipop

                                Es a campioa das espirais sinistras que forman os bicos
                                E eu a dama que saborea os doces luxuriosos que mercan os ricos

                                Dime por que detiveches o tren nesta vía abandona...

Espera... boneca... non... aí non..., que son sensible aos xemidos con significado
Sábado pola tarde e conservamos as entradas para escoitar unha estrela apagada
En cambio Lady Gaga está acesa; dime que fas coa súa voz nesas ás de fada caprichosa

Será que o chamamos fatum, fado, fada caprichosa...
Non tes varita e fas maxia coa túa mirada derretida
E esta salchicha picante desfacéndose na miña boca
                                                                          /ˈsɒsɪdʒ/
                                                                          A chamaban Aurora solitaria
                                   Tell me why your lollipop is drawing a sunset in this heartless night
                                                                                                                                        [...]

Boneca, xa non poco seguir falando en verso
Non mentres un big bang quere crear outra galaxia de alaridos para dar pracer
                                                                                         á miña Tormenta...

Unha explosión vulcánica que forma (de novo)
                                          outro poema con Esencia de Tarántula.

Wild...

Here falls Mrs. Sun





I don't wanna be beaten by fear or stay hidden at home
I haven't gotta die with Moon's heat by wearing too much clothes
I'm gonna remove this sad mask and overcome the guns
It may sound strange, but my body and my soul are completely close

Here speaks Lady Moon:





"I don't want nobody to be tasted without a heart"
A heart which's beating with two spirits on fire
I'm the daughter of the Night, I created the lights
The lights everybody was praying for
                                       before I kissed Mrs. Sun

I just wanna a hangover of love
Want my wife to hold me and forget the world's crazy
Ain't a fallen star; just a girl with a black-eyed soul
It becomes She when she protects my body from you, Grey...
Grey heart, grey mind, not black, not white
If you attack like a warrior, I'll fight like a brave knight
I'm the daughter of the Night with the spirit of a wolf
If you attack to make me grey, I'll become a colorful Black!
                                       Women, men, what are you waiting for?
                                        Everybody deserves to enjoy themselves without being afraid of the Night
                                        Nobody should hate; should respect my heartful Mum
                                        Listen to me Mamma, I'm the only owner of my ass!

                                          To become so wild
                                          Better go for a walk
                                          Have a shower of light
                                          Or buy an inflatable doll
                                                                             [...]

I don't want you to whistle all day long
I don't want you to touch me at night





I just need a hangover of love
Face-to-face with my gallactic wife
Go to another galaxy to open what is close
Or disappear with the clouds if you can't stand the Good
But this world shouldn't have a wild animal like you

Women, men, what are you waiting for?
Everybody deserves to enjoy themselves without being afraid of the Night
Nobody should hate; should respect my heartful Mum
Listen to me Mamma, I'm the only owner of my ass!





I just wanna a hangover of love
Want my wife to hold me and forget the world's crazy
Ain't a fallen star; just a girl with a black-eyed soul
It becomes She when she protects my body from you, Grey...
Grey heart, grey mind, not black, not white
If you attack like a warrior, I'll fight like a brave knight
I'm the daughter of the Night with the spirit of a wolf
If you attack to make me grey, I'll become a colorful Black!
                                                                                        [...]

I don't wanna be beaten by fear or stay hidden at home

I'm gonna remove this sad mask and overcome the guns

I'm the daughter of the Night, I created the lights

The lights everybody' ll pray for

                                       after I kiss Mrs. Sun...

If you whistle or touch, it's Me who'll become Wild!

De l'eau

Camiñando polo aire as miñas pegadas

      deixan no orballo ronseis modernistas

                                   [que endexamais puideron superar o pasado

Chamábanme Auga se corría núa até as orellas

humedecendo cada célula daquela seda das gaivotas

                       "Cardenio, te has equivocado..."

                        Non foi a morte a que mudou a miña sorte,

                        senón o rubor prateado da Caprichosa

                        percorrendo os meus xeonllos

                        Unha espiral bucólica de sementes

                                              sen esperanza de vida

                        Cando van cantar os lagos onde afogou a Lúa

                                                                                            [...]

Vivirei antes de que o Reino dos Cen Soles estale no meu peito

Morrerei cando un bico de amor se estrele contra o meu leito.

When winter comes...

'Cause summer is going to be gone

And each leaf threatens September

It won't last forever while I walk alone

I walk alone every morning and energy is my wheather

I'm hidden behind this sweet tree

It tells me that I can be a dreamer, that I will be free

I'm in love only with the sky, 'cause it sings for me...

This effeminate voice should last forever

She has just appeared, she says me I'm suspicious

That it was me who sent Love by flying like a pidgeon

But it was Peace; Love is overrated in this hysterical weather

It's raining women, but I become an umbrella and flee from the danger

Maybe it's beginning to snow in the Forest of Angels

And I'm a Dark Fairy in the inner part of you

You are the letter which has started the legend

When winter comes I'll be gone from this invisible wood...

Concepto sen verbas

Núa noite de verán que molla e engancha
A soidade leitosa que de prateado empapa
Desde o pulsador ata o corazón percorrendo a miña espalda…

Sacar o título de Licantropía con todo suspenso
Deambular atopando purpurina no medio do deserto
Xemidos robóticos
                                (Caen as miñas naves por este barranco)

Aullidos de versos góticos
Cadáveres supersónicos

Pero… miña Diva errante, quen cres que son?
Quen cres que é miña muller?
Unha esposa por cada colina que eleva o meu grito ao Inferno
Foi unha unión sacrificada polo tempo
Que a túa tenra boca me torture, iso é todo canto desexo
     ‒E segue berrando
     ‒E berra chorando

Explosións de confeti cara as nubes
Chorar entre risos a sorte que tiven
Rir con saloucos de aquilo que piden
Tremor de catro pernas
Por volverme unha unidade contigo
Sentir que o teu peito é o meu Paraíso
Sermos defuntas sen cadeas e aprisionar bonecas a moreas
Mentres que o castelo está protexido polos camións cos que xogabamos de nenas

E tomar aire, por fin, no teu fráxil vaso de auga
Apretando botóns vermellos no mando da dinamita
Desde o pulsador ata o corazón percorrendo a túa espalda…

Quen cres que son?
Quen cres que é miña muller?
     ‒E segue berrando
     ‒E berra chorando

Unha esposa por cada colina que eleva o meu grito ao Inferno
Foi unha unión sacrificada polo tempo
Que a túa tenra boca me torture, iso é todo canto desexo

Continuar a viaxe cara o final da cova
Dispáranse nas miñas pernas as placas tectónicas!
Voglio diventare il Fuoco con te, bugiarda pericolosa
                           [Definición dentro da definición…
                             Amor: lingua que xa ninguén fala
                                         Bicos perdidos no aire
                                         E a terceira acepción
                                               Quen sabe]
A aparición dunha caótica orquestra a través dos teus beizos
Hai mordiscos rogándome que aprenda a deter este momento
Agora que as miñas papilas gustativas tantos átomos pilosos intentan memorizar

Mais tras todos estes susurros de volcán
A Verdade sempre leva a cabo o seu plan
Ambas heroínas de despeiteadas guedellas
Nunha letal melodía ante a cal os escuros tapan orellas
Pericolosa, non ti lascerai mai
                        Que o tempo
                               continúe a se derramar
                                                      correndo…
                                                      Nos nosos muslos mediante bágoas escravas

Que observen ao seu abdicado monarca tras retirarnos o saúdo
Desde o pulsador ata o corazón desintegrando a nosa espalda
Sobran as verbas!
Para definir esta supersticiosa éxtase de trece segundos.

Me derrito...

...y soy el hielo que circula por tus caderas
Y soy la bruja que te hechizó con un susurro
Soy el eco de la escarcha que emana tu melena
Y esa niña juguetona... que te acabó en un segundo

Esquío por tu lengua para recorrerme tu sonrisa entera
No, ya no soy aquel pájaro herido
Tutti pensano che ho perso me stessa
But I've just found my mind, your doors and your windows...

E son túa, 
carámbanos de sangue catapúltanme ao biombo onde se oculta o teu recordo...
Y las marcas de tus labios en mi nuca no dejan duda
Ahora debo encontrarte, amiga mía, 
aunque con tus labios provoques mi agonía 

Me derrito... siento que desvanezco en tus dominios
Y cruzo a nado el desierto que una vez fue tu boca
I'm melting tonight, when your scars in my skin, 
my tender love, will be your arms and my wings

Già non so chi sono, la tua lingua mi stà uscindo 
Mis versos hace tres besos tuyos que dejaron de tener sentido 
Me llamaron diva loca quando la mia canzone ha stato matta 
Pero esta jaqueca de diamante será mi amante mientras la eternidad caiga 
Mis manos en ni cabeza no detienen tu grito: 

Ani ohev otah! 

Y yo voy a estallar; mi cuerpo y mi razón te pertenecen ahora [Il mio cuore sarà per sempre con te...] 
Mi grito desgarrador contrasta con la cruda suavidad de tus manos desintegrándome. ¡Ya no te puedo más! Incluso noto como el amanecer EXPLOTA
                                                              [...]



...É por iso que falabas veleno mentres te convertías no meu leito
Mornie alantië, pero el negro de tus pupilas siguen quemándome por dentro
I have melted, I've driven crazy, my eyes are closing, I'm disappearing...
Con un último suspiro, el amor vibra y asciende a los infiernos.

Suavemente

Dous pequenos deuses nun transatlántico
          Xigante dos mares, que deixa, divino, pegadas nas ondas
          Son eses ronseis de lirio os que contan unha historia
          de como esta viaxe segue e non quere rematar

          Suavemente, contra os fantasmas do pasado loita
                                                                  o da pipa

          Bocanadas de humo que a súa boneca, sorrinte, dispersa
          e co océano mestura, e debuxa un mapa nel

Nalgures se agocha un tesouro, máis alá do diñeiro
Un cofre polvorento que un espírito mantén
O barco o mira de reollo sen poder conter as bágoas
e lanza unha gargallada porque as palabras sobran
          As quenllas din versos retorcidos que o da pipa anota
          A boneca de cabelo de estrela, que combina coa noite,
                                                            fai eco delas

Nalgures se atopa unha illa salvaxe
Suavemente, o timón fai viraxe e ao temor discrimina
Vai tan preciso que ata o ruxido da besta o ilumina

Chist,
     escoitemos o rumor das criaturas abisais,
     o zumbido famento das quenllas poetas,
     as verbas amables da descarada boneca
     que admira o da pipa, mentres da outra calada
                                                             e a observa.